Przez wiele lat tradycyjną praktyką religijną ludzi (z kręgu chrześcijaństwa, jednej z trzech głównych religii świata) było czytanie Biblii; odejście od Biblii nie jest wiarą w Pana, odejście od Biblii jest złym kultem i herezją, a nawet gdy ludzie czytają inne książki, podstawą tych książek musi być wykładnia Biblii. To znaczy, jeśli mówisz, że wierzysz w Pana, to musisz czytać Biblię, musisz jeść i pić Biblię, a poza Biblią nie wolno czcić żadnej książki, która nie dotyczy Biblii. Jeśli jednak tak robisz, to zdradzasz Boga. Od kiedy istnieje Biblia, wiara ludzi w Pana jest wiarą w Biblię. Zamiast mówić, że ludzie wierzą w Pana, lepiej jest mówić, że wierzą w Biblię; zamiast mówić, że zaczęli czytać Biblię, lepiej jest powiedzieć, że zaczęli wierzyć w Biblię; i zamiast mówić, że wrócili do Pana, lepiej byłoby powiedzieć, że wrócili do Biblii. W ten sposób ludzie czczą Biblię tak jakby była Bogiem, tak jakby to była ich życiodajna krew i jej utrata byłaby równa utracie życia. Ludzie stawiają Biblię tak wysoko, jak Boga, a są nawet tacy, którzy umieszczają ją wyżej od Boga. Jeśli ludzie są bez dzieła Ducha Świętego, jeśli nie odczuwają Boga, mogą dalej żyć, ale gdy tylko utracą Biblię lub utracą słynne rozdziały i powiedzenia z Biblii, to jakby stracili życie. Jak tylko ludzie uwierzą w Pana, zaczynają czytać Biblię i uczyć się jej na pamięć, a im więcej Biblii są w stanie zapamiętać, tym bardziej dowodzi to, że kochają Pana, a ich wiara jest wielka. Ci, którzy przeczytali Biblię i potrafią o niej rozmawiać z innymi, są dobrymi braćmi i siostrami. Przez wszystkie te lata wiara i lojalność ludzi wobec Pana była mierzona według stopnia zrozumienia przez nich Biblii. Większość ludzi po prostu nie rozumie, dlaczego mają wierzyć w Boga ani jak wierzyć w Boga, i ograniczają się jedynie do poszukiwania na ślepo wskazówek, aby zgłębić rozdziały Biblii. Nigdy nie podążali za kierunkiem działania Ducha Świętego; przez cały czas nie robili nic poza rozpaczliwym studiowaniem i badaniem Biblii, i nikt nigdy nie znalazł nowszego dzieła Ducha Świętego poza Biblią, nikt nigdy nie odszedł od Biblii, ani nie odważył się od niej odejść. Ludzie badali Biblię przez wszystkie te lata, znaleźli wiele wyjaśnień i włożyli w to ogrom wysiłku; mają też wiele różnych opinii na temat Biblii, o których debatują bez końca, do tego stopnia, że dziś istnieje ponad dwa tysiące różnych wyznań. Wszyscy chcą znaleźć w Biblii jakieś szczególne wyjaśnienia lub głębsze tajemnice, chcą je zgłębić i odnaleźć w nich tło dzieła Jahwe w Izraelu, tło dzieła Jezusa w Judei, albo inne tajemnice, których nikt inny nie zna. Podejście ludzi do Biblii cechuje się obsesją i wiarą, a nikt nie może mieć całkowitej pewności co do rzeczywistego znaczenia czy istoty Biblii. Skutkiem tego, dzisiaj Biblię w oczach ludzi nadal otacza nieopisana aura magiczności; co więcej, mają obsesję na punkcie Biblii i pokładają w niej wiarę. Dzisiaj każdy chce znaleźć proroctwa dzieła dni ostatecznych w Biblii, chce odkryć, jakie dzieło Bóg wykonuje w dniach ostatecznych i jakie są znaki tych dni. W ten sposób ich wielbienie Biblii staje się bardziej żarliwe, a im bliżej do dni ostatecznych, tym więcej zaufania pokładają w proroctwach Biblii, zwłaszcza dotyczących dni ostatecznych. Z taką ślepą wiarą w Biblię, z takim zaufaniem w niej pokładanym, nie odczuwają potrzeby poszukiwania dzieła Ducha Świętego. Wedle ich ludzkich koncepcji, tylko Biblia przynosi dzieło Ducha Świętego, tylko w Biblii można znaleźć ślady Boga, tylko w Biblii są ukryte tajemnice Bożego dzieła; tylko Biblia – a nie inne książki czy ludzie – może wyjaśnić wszystko o Bogu i całe Jego dzieło; Biblia może przynieść dzieło niebios na ziemię i Biblia może zarówno rozpoczynać, jak i kończyć epoki. Z powodu tych koncepcji ludzie nie mają skłonności do poszukiwania dzieła Ducha Świętego. Tak więc, bez względu na to, jak bardzo Biblia była pomocna ludziom w przeszłości, stała się przeszkodą w najnowszym dziele Bożym. Bez Biblii ludzie mogą szukać śladów Boga gdzie indziej, ale dzisiaj, Jego ślady zostały ograniczone przez Biblię, a rozszerzenie jego najnowszego dzieła stało się w dwójnasób trudne i wymaga wielkiego wysiłku. Wszystko to z powodu dobrze znanych rozdziałów i powiedzeń z Biblii, jak również różnych zawartych w niej proroctw. Biblia stała się bożkiem w umysłach ludzi, stała się zagadką w ich mózgach i są po prostu niezdolni do wiary, że Bóg może działać bez Biblii; nie są w stanie uwierzyć, że ludzie mogą znaleźć Boga poza Biblią ani tym bardziej, że Bóg może odejść od Biblii podczas ostatecznego dzieła i zacząć na nowo. Dla ludzi jest to nie do pomyślenia; nie mogą w to uwierzyć i nie potrafią sobie tego wyobrazić. Biblia stała się wielką przeszkodą w przyjęciu przez ludzi nowego Bożego dzieła i utrudniła jego rozprzestrzenianie się. Jeśli zatem nie rozumiecie prawdziwej historii Biblii, nie będziecie w stanie skutecznie głosić Ewangelii ani nie będziecie w stanie nieść świadectwa o nowym dziele. Chociaż dzisiaj nie czytacie Biblii, jesteście nadal bardzo przyjaźnie wobec niej nastawieni, co oznacza, że możecie nie brać Biblii do ręki, ale wiele waszych koncepcji z niej wypływa. Nie rozumiecie pochodzenia Biblii ani prawdziwej historii dwóch poprzednich etapów Bożego dzieła. Chociaż nie jecie i nie pijecie Biblii, musicie ją rozumieć, musicie zdobyć prawidłową wiedzę na temat Biblii, bo tylko w ten sposób będziecie w stanie dowiedzieć się, o co chodzi w Bożym planie zarządzania, obejmującym 6000 lat. Będziecie używać tych rzeczy do pozyskiwania ludzi, aby ich przekonywać, że ten strumień jest prawdziwą drogą, aby uznali, że droga, którą podążacie dzisiaj, jest drogą prawdy, że prowadzi ją Duch Święty i nie została otwarta przez człowieka.
W starożytności, przed Wiekiem Łaski, ludzie czytali Biblię, ale w tym czasie był tylko Stary Testament, nie było Nowego Testamentu. Ponieważ istniał Stary Testament, ludzie zaczęli czytać święte pisma. Mojżesz, po tym jak Jahwe przestał nim kierować, napisał Księgę Rodzaju, Księgę Wyjścia i Księgę Powtórzonego Prawa... Przypominał sobie dzieło Jahwe z tamtego czasu i spisał je. Biblia jest księgą historii. Oczywiście, zawiera ona również pewne przepowiednie proroków i oczywiście przepowiednie te w żadnym wypadku nie są historią. Biblia składa się z kilku części: są w niej nie tylko proroctwa, dzieło Jahwe czy listy Pawła. Musisz wiedzieć, z ilu części składa się Biblia; w skład Starego Testamentu wchodzi Księga Rodzaju, Wyjścia..., a także spisane księgi proroctw. Stary Testament kończy się na Księdze Malachiasza. Stanowi on zapis dzieła Wieku Prawa, którym kierował Jahwe. Od Księgi Rodzaju do Księgi Malachiasza rozciąga się obszerny zapis całego dzieła Wieku Prawa. Oznacza to, że Stary Testament zawiera zapis wszystkiego, czego doświadczyli ludzie, którymi kierował Jahwe w Wieku Prawa. Podczas starotestamentowego Wieku Prawa wielu proroków wzbudzonych przez Jahwe wypowiadało w Jego imieniu proroctwa, udzielało wskazówek różnym plemionom i narodom oraz przepowiadało dzieło, które Jahwe miał wykonać. Ci ludzie, którzy zostali wzbudzeni, otrzymali Ducha proroctwa od Jahwe: mogli oglądać wizje Jahwe, usłyszeć Jego głos, a tym samym zostali natchnieni przez Niego i spisali proroctwa. Dzieło, które wykonali, było wyrazem głosu Jahwe, było dziełem proroctwa, które wykonali w imieniu Jahwe, a dzieło Jahwe w owym czasie polegało po prostu na prowadzeniu ludzi za pomocą Ducha. On nie stał się ciałem, a ludzie nie widzieli Jego oblicza. Dlatego wzbudził On wielu proroków, którzy mieli czynić Jego dzieło, i dał im proroctwa, które przekazali każdemu plemieniu i rodowi Izraela. Ich dzieło polegało na wypowiadaniu proroctw, a niektórzy z nich zapisali polecenia Jahwe, aby pokazać je innym. Jahwe wzbudził tych ludzi, aby głosili proroctwa, aby przepowiadali dzieło przyszłości lub dzieło jeszcze do wykonania w tym czasie, tak aby ludzie mogli ujrzeć cudowność i mądrość Jahwe. Te księgi proroctw różniły się całkowicie od innych ksiąg Biblii; były to słowa wypowiedziane lub napisane przez tych, którym dany był Duch proroctwa – przez tych, którzy otrzymali wizje lub usłyszeli głos Jahwe. Oprócz ksiąg proroctwa, wszystko inne w Starym Testamencie zostało spisane przez ludzi po tym, jak Jahwe zakończył wykonywanie swojego dzieła. Księgi te nie mogą zastąpić przepowiedni proroków wzbudzonych przez Jahwe, tak jak nie można porównać Księgi Izajasza i Księgi Daniela do Księgi Rodzaju i Księgi Wyjścia. Proroctwa zostały wypowiedziane przed wykonaniem dzieła; pozostałe zaś księgi zostały spisane po jego zakończeniu – właśnie to ludzie mogli wykonać. Prorocy tamtych czasów byli natchnieni przez Jahwe i wypowiadali proroctwa, mówili wiele słów i przepowiedzieli różne rzeczy z Wieku Łaski, jak również zniszczenie świata w dniach ostatecznych, czyli dzieło, które Jahwe zaplanował wykonać. Wszystkie pozostałe księgi stanowią zapis dzieła wykonanego przez Jahwe w Izraelu. Zatem kiedy czytasz Biblię, czytasz głównie o tym, co Jahwe zrobił w Izraelu; biblijny Stary Testament przede wszystkim opisuje dzieło Jahwe polegające na prowadzeniu Izraela, posłużenie się Mojżeszem do wyprowadzenia Izraelitów z Egiptu, który wyzwolił ich z okowów faraona i wyprowadził ich na pustkowie, po czym wkroczyli do Kanaanu, a późniejsze wydarzenia związane były z ich życiem w Kanaanie. Wszystko oprócz tego jest zapisem dzieła Jahwe w całym Izraelu. Wszystko, co zostało zapisane w Starym Testamencie, jest dziełem Jahwe w Izraelu; jest dziełem, które Jahwe wykonał w kraju, w którym stworzył Adama i Ewę. Od kiedy Bóg oficjalnie zaczął prowadzić lud na ziemi po czasach Noego, wszystko, co jest zapisane w Starym Testamencie, jest dziełem Izraela. A dlaczego nie zapisano żadnego dzieła poza Izraelem? Ponieważ ziemia Izraela jest kolebką ludzkości. Początkowo nie było innych krajów poza Izraelem, a Jahwe nie działał w żadnym innym miejscu. Dlatego to, co jest zapisane w Biblii, jest wyłącznie dziełem dokonanym w Izraelu w tamtym czasie. Słowa proroków, Izajasza, Daniela, Jeremiasza i Ezechiela... przepowiadają Jego inne dzieło na ziemi, przepowiadają dzieło samego Boga Jahwe. Wszystko to pochodziło od Boga, było dziełem Ducha Świętego i oprócz tych ksiąg proroków, wszystko inne jest zapisem doświadczeń ludzi z ówczesnym dziełem Jahwe.
Dzieło stworzenia nastąpiło, zanim powstała ludzkość, ale Księga Rodzaju została spisana dopiero po tym, jak powstała ludzkość; była to księga napisana przez Mojżesza w okresie Wieku Prawa. To jest podobne do rzeczy, które dzieją się dziś między wami: po tym, jak się wydarzą zapisujecie je, aby pokazać je ludziom w przyszłości. Dla tych w przyszłości to, co udokumentowałeś, to rzeczy, które wydarzyły się w czasach minionych – to nic innego, jak historia. Rzeczy zapisane w Starym Testamencie są dziełem Jahwe w Izraelu, a to, co jest zapisane w Nowym Testamencie, jest dziełem Jezusa w okresie Wieku Łaski; dokumentują dzieło dokonane przez Boga w dwóch różnych wiekach. Stary Testament dokumentuje dzieło Boga w okresie Wieku Prawa, a zatem Stary Testament jest księgą historyczną, podczas gdy Nowy Testament jest wynikiem dzieła Wieku Łaski. Kiedy zaczęło się nowe dzieło, księgi te przestały być aktualne – a zatem Nowy Testament jest również księgą historyczną. Oczywiście, Nowy Testament nie jest tak drobiazgowy, jak Stary Testament ani nie zapisano w nim tak wielu rzeczy. Wszystkie słowa wypowiedziane przez Jahwe Starego Testamentu zostały zapisane w Biblii, podczas gdy tylko niektóre słowa Jezusa zostały zapisane w czterech Ewangeliach. Oczywiście Jezus również wykonał znaczne dzieło, ale nie zostało ono szczegółowo opisane. To, że mniej jest zapisane w Nowym Testamencie, wynika z tego, jakie dzieło Jezus wykonał; zasięg Jego dzieła przez trzy i pół roku na ziemi oraz dzieła apostołów był o wiele mniejszy niż dzieła Jahwe. Dlatego w Nowym Testamencie jest mniej ksiąg niż w Starym.
Jakiego rodzaju księgą jest Biblia? Stary Testament omawia dzieło Boże z okresu Wieku Prawa. Biblijny Stary Testament stanowi zapis całego dzieła Jahwe w czasie Wieku Prawa i Jego dzieła stworzenia. Wszystko to jest zapisem dzieła wykonanego przez Jahwe, a opis dzieł Jahwe kończy się na księdze Malachiasza. Stary Testament opisuje dwa dzieła dokonane przez Boga: jednym z nich jest dzieło stworzenia, a drugim nadanie dekretów prawa. Jedno i drugie było dziełem Jahwe. Wiek Prawa reprezentuje dzieło Boże pod imieniem Jahwe; jest to całość dzieła wykonanego głównie pod imieniem Jahwe. Tak więc Stary Testament opisuje dzieło Jahwe, a Nowy Testament opisuje dzieło Jezusa; dzieło, które było wykonywane przede wszystkim pod Jego imieniem. Większa część znaczenia imienia Jezusa i dzieła, które On wykonał, została zapisana w Nowym Testamencie. Za czasów Starego Testamentu Jahwe zbudował świątynię i ołtarz w Izraelu, kierował życiem Izraelitów na ziemi, udowadniając, że byli Jego ludem wybranym, pierwszą grupą ludzi, którą wybrał na ziemi i w której znajdował upodobanie, pierwszą grupą, której osobiście przewodził, co oznacza, że dwanaście plemion Izraela było pierwszymi wybranymi plemionami Jahwe, a więc Bóg zawsze wykonywał w nich swoje dzieło, aż do zakończenia dzieła Jahwe w Wieku Prawa. Drugim etapem dzieła było dzieło Wieku Łaski ujęte w Nowym Testamencie, które zostało przeprowadzone wśród plemienia Judy, jednego z dwunastu plemion Izraela. Zakres tego dzieła był mniejszy, ponieważ Jezus był Bogiem, który stał się ciałem. Jezus pracował wyłącznie na obszarze Judei i tylko przez trzy i pół roku. Dlatego to, co zapisano w Nowym Testamencie, nie może dorównać zakresowi dzieła opisanego w Starym Testamencie. Dzieło Jezusa w Wieku Łaski jest przede wszystkim zapisane w czterech Ewangeliach. Ścieżka, którą podążali ludzie Wieku Łaski, była ścieżką najbardziej powierzchownych zmian w ich usposobieniu życiowym, z których większość zapisana jest w listach. Listy pokazują, jak działał wówczas Duch Święty. (Oczywiście, bez względu na to, czy Paweł był karcony czy doświadczany nieszczęściem, to w dziele, które wykonywał, był pouczany przez Ducha Świętego, który się w tym czasie nim posługiwał; Duch Święty posługiwał się również Piotrem, ale nie wykonał on tyle dzieła, co Paweł. Z listów Pawła widać, jak działał wówczas Duch Święty; ścieżka, której przewodził Paweł, była słuszna, była prawidłowa i była ścieżką Ducha Świętego).
Jeśli chcesz zobaczyć dzieło Wieku Prawa i zobaczyć, jak Izraelici podążali drogą Jahwe, musisz przeczytać Stary Testament; jeśli chcesz zrozumieć dzieło Wieku Łaski, musisz przeczytać Nowy Testament. Jak jednak zobaczyć dzieło dni ostatecznych? Musisz przyjąć obecne przywództwo Boga i dołączyć do obecnego dzieła, bo to jest nowe dzieło i nikt wcześniej nie zapisał go w Biblii. Obecnie Bóg stał się ciałem i wybrał innych wybranych w Chinach. Bóg działa w tych ludziach, kontynuuje swoje dzieło na ziemi, kontynuuje dzieło Wieku Łaski. Dzisiejsze dzieło jest drogą, którą człowiek nigdy nie podążał i drogą, której nikt nigdy nie widział. Jest to dzieło, które nigdy wcześniej nie było wykonywane – jest to najnowsze dzieło Boga na Ziemi. Zatem dzieło, które nigdy wcześniej nie było wykonywane, nie jest historią, ponieważ teraźniejszość dzieje się teraz i jeszcze nie stała się przeszłością. Ludzie nie wiedzą, że Bóg dokonał większego i nowszego dzieła na Ziemi, poza Izraelem, i że to dzieło już wykroczyło poza Izrael i poza przepowiednie proroków, że jest to nowe i cudowne dzieło wykraczające poza proroctwa i nowsze dzieło poza Izraelem oraz dzieło, którego ludzie nie są w stanie dostrzec, ani sobie wyobrazić. W jaki sposób Biblia mogłaby zawierać wyraźny zapis takiego dzieła? Kto mógłby z góry zapisać każdy detal obecnego dzieła, niczego nie pomijając? Kto mógłby spisać to potężniejsze, mądrzejsze dzieło, które wykracza poza konwencję omszałej, starej księgi? Dzieło dnia dzisiejszego nie jest historią i w związku z tym, jeśli chcesz dzisiaj iść nową drogą, to musisz odejść od Biblii, musisz wyjść poza księgi proroctwa lub historię zapisaną w Biblii. Dopiero wtedy będziesz mógł prawidłowo podążać nową ścieżką i dopiero wtedy będziesz mógł wejść do nowego królestwa i dołączyć do nowego dzieła.
Musisz zrozumieć, dlaczego dzisiaj prosi się ciebie, abyś nie czytał Biblii, dlaczego jest jeszcze jedno dzieło odrębne od Biblii, dlaczego Bóg nie szuka nowszej, bardziej szczegółowej praktyki w Biblii, dlaczego zamiast tego jest potężniejsze dzieło poza Biblią. Wszystko to powinniście rozumieć. Musisz znać różnicę między starym i nowym dziełem, a chociaż nie czytasz Biblii, musisz być w stanie ją analizować; w przeciwnym razie, nadal będziesz czcić Biblię i będzie ci trudno wejść w nowe dzieło i przejść nowe zmiany. Skoro jest lepsza droga, to po co przykładać się do gorszej przestarzałej drogi? Skoro pojawiają się nowsze wypowiedzi i nowsze dzieło, to po co żyć starymi zapisami historycznymi? Nowe wypowiedzi mogą być dla ciebie korzystne, co dowodzi, że jest to nowe dzieło; stare zapisy nie mogą cię nasycić ani zaspokoić bieżących potrzeb, co dowodzi, że są one historią, a nie teraźniejszym dziełem. Najwyższą drogą jest najnowsze dzieło, a w obliczu nowego dzieła, bez względu na to, jak wzniosła była droga przeszłości, nadal jest to historia ludzkich refleksji i bez względu na jej wartość jako punktu odniesienia, nadal pozostaje starą drogą. Chociaż jest zapisana w „świętej księdze”, stara droga jest historią; a nowa droga jest teraźniejszością, mimo iż „święta księga” o niej nie wspomina. Ta droga może cię zbawić, ta droga może cię zmienić, bo to jest dzieło Ducha Świętego.
Musicie rozumieć Biblię – to dzieło jest sprawą najwyższej wagi! Dziś nie trzeba czytać Biblii, bo nie ma w niej nic nowego, wszystko w niej jest stare. Biblia jest książką historyczną, a gdybyś jadł i pił Stary Testament podczas Wieku Łaski – gdybyś wcielił w życie to, co było wymagane w czasie Starego Testamentu w Wieku Łaski, to Jezus odrzuciłby cię i potępił; gdybyś stosował Stary Testament do dzieła Jezusa, byłbyś faryzeuszem. Jeśli dzisiaj łączysz Stary i Nowy Testament razem, aby je jeść i pić, i praktykować, to dzisiaj Bóg cię potępi, nie będziesz nadążać za obecnym dziełem Ducha Świętego! Jeśli jesz Stary Testament i Nowy Testament, to jesteś poza strumieniem Ducha Świętego! W czasach Jezusa Jezus prowadził Żydów i wszystkich tych, którzy za Nim podążyli zgodnie z działaniem Ducha Świętego w Nim w tym czasie. Nie brał Biblii jako podstawy tego, co robił, ale mówił zgodnie ze swym dziełem; nie zwracał uwagi na to, co Biblia powiedziała, ani nie szukał w Biblii ścieżki, aby prowadzić po niej swoich naśladowców. Od chwili rozpoczęcia dzieła szerzył drogę skruchy, o której w proroctwach Starego Testamentu nie było absolutnie żadnej wzmianki. Nie tylko nie postępował zgodnie z Biblią, ale również wyznaczał nową ścieżkę i wykonywał nowe dzieło. Nigdy nie odnosił się do Biblii, kiedy głosił. Podczas Wieku Prawa nikt nigdy nie był w stanie dokonać Jego cudów uzdrawiania chorych i wypędzania demonów. Jego dzieło, Jego nauki, Jego autorytet – nikt tego nie uczynił podczas Wieku Prawa. Jezus po prostu wykonał swoje nowsze dzieło i chociaż wielu ludzi potępiło Go za pomocą Biblii – a nawet wykorzystało Stary Testament, aby go ukrzyżować – Jego dzieło przewyższa Stary Testament; a jeśli tak nie było, to dlaczego ludzie przybili Go do krzyża? Czy nie dlatego, że nic nie wspomniano w Starym Testamencie o Jego nauczaniu, Jego zdolności uzdrawiania chorych i wypędzania demonów? Jego dzieło miało na celu wytyczenie nowej drogi, nie było to świadome podejmowanie walki z Biblią ani świadoma rezygnacja ze Starego Testamentu. Po prostu przyszedł, by wykonywać swoją służbę, by przynieść nowe dzieło tym, którzy za Nim tęsknili i Go szukali. Nie przyszedł, aby objaśniać Stary Testament ani nie podtrzymywał zawartego w nim dzieła. Jego dzieło nie miało na celu umożliwienia dalszego rozwoju Wieku Prawa, ponieważ dla Jego dzieła nie miało znaczenia, czy Biblia służy mu za podstawę. Jezus po prostu przyszedł, aby wykonać dzieło, które miał wykonać. Zatem nie objaśniał On proroctw Starego Testamentu ani nie działał zgodnie ze słowami starotestamentowego Wieku Prawa. Zignorował to, co mówił Stary Testament, nie troszczył się o to, czy jest zgodny z Jego dziełem czy nie, i nie troszczył się o to, co inni wiedzą o Jego dziele ani jak je potępili. Po prostu nadal wykonywał dzieło, które powinien wykonywać, mimo że wielu ludzi użyło przepowiedni proroków Starego Testamentu, aby Go potępić. Ludziom wydawało się, że Jego dzieło nie ma podstaw i wiele w tym dziele było w sprzeczności z zapisami Starego Testamentu. Czy to nie jest szaleństwo? Czy doktryna musi być zastosowana do dzieła Bożego? I czy musi to być według przepowiedni proroków? W końcu, co jest większe: Bóg czy Biblia? Dlaczego Boże dzieło ma być według Biblii? Czyżby Bóg nie miał prawa wykraczać poza Biblię? Czy Bóg nie może odejść od Biblii i wykonywać innego dzieła? Dlaczego Jezus i Jego uczniowie nie przestrzegali szabatu? Gdyby On miał przestrzegać szabatu i postępować zgodnie z przykazaniami Starego Testamentu, to powinien był przestrzegać szabatu po swoim przyjściu, ale zamiast tego umył stopy, nakrył głowę, łamał chleb i pił wino? Czy w przykazaniach Starego Testamentu jest o tym mowa? Jeśli Jezus szanował Stary Testament, to dlaczego przeciwstawiał się jego naukom? Teraz powinieneś wiedzieć, kto jest ważniejszy, Bóg czy Biblia! Będąc Panem szabatu, czyż nie może On również być Panem Biblii?
Praca wykonana przez Jezusa w czasach Nowego Testamentu otworzyło nowe dzieło: nie postępował On według dzieła Starego Testamentu ani nie stosował słów wypowiedzianych przez Jahwe w Starym Testamencie. Wykonywał on własne dzieło i nowsze dzieło oraz dzieło, które przewyższało prawo. Dlatego powiedział: „Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić”. Zgodnie więc z tym, co On osiągnął, zerwano z wieloma doktrynami. Zaprowadził uczniów na pole obsiane zbożem, aby zbierać i jeść kłosy, nie zachowując szabatu, i powiedział: „Syn Człowieczy jest też Panem szabatu”. W tym czasie zgodnie z zasadami Izraelitów, każdy, kto nie zachowywał szabatu, miał być ukamienowany. Jezus jednak nie wszedł do świątyni ani nie zachowywał szabatu, a Jego dzieło nie zostało dokonane przez Jahwe z czasów Starego Testamentu. W ten sposób dzieło wykonane przez Jezusa wykroczyło poza prawo Starego Testamentu, przewyższało je i nie było z nim zgodne. Podczas Wieku Łaski Jezus nie postępował zgodnie z prawem Starego Testamentu, lecz przeciwstawił się tym doktrynom. Dzisiaj są jeszcze ludzie, którzy trzymają się Biblii, a w szczególności prawa Starego Testamentu. Czyż nie zaprzecza to dziełu Jezusa? Niektórzy ludzie mówią, że Biblia jest świętą księgą i należy ją czytać, a inni mówią, że Boże dzieło musi być podtrzymywane wiecznie, że Stary Testament jest Bożym przymierzem z Izraelitami i nie można go usunąć, a szabat musi być zawsze zachowywany! Czyż oni nie są śmieszni? Dlaczego Jezus nie zachowywał szabatu? Czy grzeszył? Kto może rozeznać się w tych sprawach? Bez względu na to, jak czytacie Biblię, nie będzie możliwe poznanie dzieła Bożego przy użyciu ludzkiej mocy rozumienia. Nie tylko nie zdobędziecie czystej wiedzy o Bogu, ale wasze koncepcje staną się jeszcze bardziej radykalne, tak że zaczniecie się sprzeciwiać Bogu. Gdyby nie obecne wcielenie Boga, ludzie przepadliby przez własne koncepcje i umarliby, karceni przez Boga.
z książki „Słowo ukazuje się w ciele”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz