Pieśni chóru:
Hymn Królestwa
1. (I) Królestwo zstąpiło na świat
2. (II) Nadszedł Bóg, Bóg jest królem
3. (III) Wszyscy ludzie, wołajcie z radością
1. (I) Królestwo zstąpiło na świat
Lud wiwatuje Bogu, lud wychwala Go;
wszystkie usta wysławiają imię jednego prawdziwego Boga.
Wszyscy ludzie wznoszą swe oczy, by oglądać Jego czyny.
Lud wiwatuje Bogu, lud wychwala Go;
wszystkie usta wysławiają imię jednego prawdziwego Boga.
Wszyscy ludzie wznoszą swe oczy, by oglądać Jego czyny.
Królestwo Boże w osobie Boga zstąpiło na ziemię,
w pełni i bogactwie (w pełni i bogactwie).
Jak można nie cieszyć się? (Jak można nie cieszyć się? )
Jak można nie zatańczyć? (Jak można nie zatańczyć?)
Syjonie! (Syjonie!) Syjonie! (Syjonie!)
Podnieś, Syjonie, swój sztandar i uczcij Boga.
Śpiewaj swą pieśń zwycięstwa,
głoś Jego święte imię na świecie.
Wszelkie stworzenia, oczyśćcie się;
przyjdźcie i złóżcie Bogu ofiary.
Gwiazdy, wróćcie do swych domów,
ukażcie wielkość Boga na nieboskłonie.
Bóg pochyla się,
by usłyszeć pieśń wznoszoną przez ziemskie głosy.
Gdy śpiewają w bezgranicznej miłości, gdy oddają cześć.
Gdy wszystko zostaje ożywione, Bóg zstępuje na ziemię.
Kwiaty kwitną z radością, ptaki śpiewają,
wszystko się cieszy.
ptaki śpiewają, wszystko się cieszy.
Na dźwięk pozdrowienia królestwa,
imperium szatana upada,
zdeptane, już nie powstanie,
zniszczone przez hymn królestwa.
Któż ośmieli się powstać i sprzeciwić?
Zstępujący na ziemię Bóg przynosi gniew i ruinę,
wszystkie klęski, wszystkie klęski.
Świat stał się królestwem Bożym.
Obłoki kłębią się i suną po niebie,
pod niebiem (pod niebiem), pod niebiem (pod niebiem),
jeziora i źródła wzburzają się radosnym dźwiękiem.
Odpoczywające zwierzęta opuszczają swoje nory,
a ludzkość Bóg rozbudza z ich snu.
Teraz nadszedł ten długo wyczekiwany dzień,
wszyscy w najpiękniejszych pieśniach oddają Bogu cześć,
oddają Bogu cześć!
2. (II) Nadszedł Bóg, Bóg jest królem
W tej pięknej chwi, w ten radosny czas,
W niebie na górze i na dole
wszyscy śpiewają, śpiewają chwałę.
Któż nie jest podekscytowany? Któż nie jest beztroski?
Wobec tego, kto nie roni łez? Wobec tego, kto nie roni łez?
Ach...
Niebo, już nie stare niebo, jest niebem królestwa.
Ziemia, już nie dawna Ziemia, jest miejscem świętości.
Po potężnym deszczu, zepsuty,
stary świat został całkowicie zmieniony.
Po potężnym deszczu, zepsuty,
stary świat został całkowicie zmieniony.
…
ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz