Rozdziały 24 i 25

Bez bliskiej lektury odczytanie czegokolwiek z wypowiedzi tych dwóch dni jest niemożliwe; tak naprawdę, powinny one być wypowiedziane jednego dnia, lecz Bóg podzielił je na dwa. To znaczy, wypowiedzi tych dwóch dni tworzą jedną całość, ale żeby ułatwić ludziom ich przyjęcie, Bóg podzielił je na dwa dni, by dać ludziom odetchnąć. Taki jest Boży wzgląd na człowieka. W całym Bożym dziele wszyscy ludzie wykonują swą funkcję i obowiązek w swym własnym miejscu. Nie tylko ludzie z duchem anioła współpracują; ci z duchem demona również „współpracują”, jak i wszystkie duchy szatana. W Bożych wypowiedziach widać Bożą wolę i Jego wymagania względem człowieka. „Moje karcenie spada na wszystkich ludzi, ale też pozostaje ono odległe od wszystkich ludzi. Całe życie każdej osoby napełnione jest miłością i nienawiścią względem Mnie” – słowa te pokazują, że Bóg stosuje karcenie, by grozić wszystkim ludziom, powodując to, że zdobędą wiedzę o Nim. Z powodu zepsucia szatana i wątłości aniołów, Bóg używa tylko słów, a nie dekretów administracyjnych, by karcić ludzi. Od czasu stworzenia aż do dzisiaj była to zasada Bożego dzieła w odniesieniu do aniołów i wszystkich ludzi. Ponieważ aniołowie są Boży, kiedyś z pewnością staną się ludem Bożego królestwa i Bóg będzie się o nich troszczył oraz ich ochraniał. Tymczasem wszyscy inni zostaną także sklasyfikowani według rodzaju, wszelkie odmiany złych duchów szatana będą skarcone i wszyscy, którzy są bez duchów, będą rządzeni przez synów i lud Boga. Taki jest Boży plan. Bóg powiedział zatem kiedyś: „Czy mógłbym rzeczywiście zniszczyć człowieka w czasie, gdy Moje królestwo jest tworzone?” Choć są to dwa proste pytania, stanowią one Boże przygotowanie przeznaczenia całej ludzkości.