Wewnętrzna prawda dzieła podboju (3)

Wynikiem, który ma być osiągnięty poprzez dzieło podboju, jest to, by ciało człowieka przestało się buntować, to jest, by umysł człowieka zyskał nowe rozumienie Boga, by jego serce całkowicie podporządkowało się Bogu oraz by człowiek zdecydował, że istnieje dla Boga. To, jak temperament lub ciało człowieka się zmienia, nie decyduje, czy człowiek ten został zdobyty. To raczej wtedy, gdy twoje myśli, twoja świadomość i twój rozum ulegają zmianie – czyli gdy zmianie ulega całe twoje nastawienie mentalne – to wtedy zostałeś podbity przez Boga. Kiedy postanowiłeś się podporządkować i przyjąłeś tę nową mentalność, kiedy już nie wnosisz żadnych własnych przekonań czy intencji do dzieła i słów Boga oraz kiedy twój mózg może myśleć normalnie, czyli kiedy trudzisz się dla Boga, angażując całe swoje serce – wtedy jesteś taką osobą, która została w pełni podbita. W sferze religii wielu ludzi cierpi niemało przez całe swoje życie, pokonując swoje ciało lub niosąc swój krzyż, a nawet cierpiąc i znosząc trudy aż do ostatniego tchnienia! 

Jak poznać Boga na ziemi

Wszyscy cieszycie się, że jesteście nagradzani przed Bogiem i że stajecie się w Jego oczach przedmiotem upodobania. Takie jest pragnienie każdego, kiedy zaczyna wierzyć w Boga, ponieważ człowiek z całego serca dąży do wyższych rzeczy i nikt nie jest skłonny pozostawać w tyle za innymi. Tak postępuje człowiek. Właśnie dlatego wielu z was nieustannie próbuje pozyskać przychylność Boga w niebie, ale w rzeczywistości wasza lojalność i szczerość wobec Boga są o wiele mniejsze niż wasza lojalność i szczerość wobec samych siebie. Dlaczego to mówię? Ponieważ w ogóle nie uznaję waszej lojalności wobec Boga, a ponadto zaprzeczam istnieniu Boga, który istnieje w waszych sercach. Innymi słowy Bóg, którego wielbicie, niejasny Bóg, którego podziwiacie, w ogóle nie istnieje. Powodem, dla którego mogę to tak definitywnie stwierdzić, jest to, że jesteście zbyt daleko od prawdziwego Boga. Powodem, dla którego jesteście lojalni, jest istnienie bożka w waszych sercach, natomiast Mnie, Boga, który w waszych oczach nie wydaje się ani wielki, ani mały, uznajecie wyłącznie w słowach. Kiedy mówię o waszym wielkim oddaleniu od Boga, odnoszę się do tego, jak daleko jesteście od prawdziwego Boga, podczas gdy niejasny Bóg wydaje się być na wyciągnięcie ręki. Kiedy mówię, że „nie jest wielki”, to odnoszę się do tego, w jaki sposób Bóg, w którego obecnie wierzycie, wydaje się być jedynie człowiekiem bez większych zdolności; człowiekiem, który nie jest zbyt wzniosły. A kiedy mówię, że „nie jest mały”, oznacza to, że chociaż ten człowiek nie może wywołać wiatru i rozkazywać deszczowi, to jednak jest zdolny wezwać Ducha Bożego do wykonania pracy, która wstrząsa niebiosami i ziemią, wprawiając człowieka w całkowite zakłopotanie. Na pozór wszyscy wydajecie się być bardzo posłuszni temu Chrystusowi na ziemi, jednak w istocie nie macie wiary w Niego, ani Go nie kochacie. Mam na myśli to, że tym, w kogo naprawdę wierzycie, jest niejasny Bóg w waszych uczuciach; a tym naprawdę przez was miłowanym jest Bóg, którego pragniecie noc i dzień, ale którego nigdy nie widzieliście na własne oczy.